Seattle by night

Vandaag hebben we weer gewinkeld en de Mall in Belleview was een prettige afwisseling op de Malls die we al gezien hebben in de VS. Tja, als je binnenkomt en er zit iemand op een vleugel te pingelen dan weet je dat je in een Mall bent die minder van de gebruikelijke winkelketens herbergt. William is bij Timberland en bij Eddy Bauer geslaagd en ik ga morgen een paar uur Macy’s in zonder William.

Ik heb eindelijk een Tweety Pyjama – ja ja ja ja ik wordt 43 ik weet ‘t – gevonden die ze bij de Loony Toon Store in Six Flags niet hadden. Gelijk ook maar twee met de beeltenis van Thumper meegenomen. Ik hoop dat ik écht nooit in het ziekenhuis terecht kom want dan moet William op zoek naar normaal nachtgoed voor mij hahahahaha.

Het hotel is mooi en de service is uitmuntend. Jullie moeten eigenlijk gewoon eens op de website van hotel 1000 kijken want uitleggen hoe het eruit ziet is niet gemakkelijk. Over de service: De weegschaal in de badkamer deed het niet en dat is handig als we de koffers gaan inpakken. Op weg naar buiten zeiden we dat even tegen de front desk en toen we terugkwamen van het eten was de weegschaal gerepareerd, het bed opengeslagen, de weersverwachting stond op een kaartje op het bed, de muziek stond weer aan, de kopjes die wij voor thee hadden gebruikt waren vernieuwd en ook de thee was weer aangevuld.

Het restaurant - Elliot's Oyster bar - waar wij een paar jaar geleden ook aten kon ik zó weer terugvinden en ook nu nog is het eten zo heerlijk dat we er waarschijnlijk deze week nog wel één of twee keer terugkomen.

Zojuist een bad genomen dat gevuld wordt vanuit het plafond en volgens Bill is de douche ook erg lekker. Ja, dit is een hotel waar we de laatste drie nachten graag en met veel plezier zullen doorbrengen! En mochten jullie denken: wat betekent de kop dan? Nou niets, wij zien vrijwel geen enkele stad by night dus ook Seattle niet en zéker niet met zo’n heerlijke kamer als dit.

Seattle, 29 mei 2007