Een paar jaar geleden zat ik in Pickles Pub, recht tegenover de Yard, naar een uitwedstrijd tegen Texas te kijken en Melvin Mora sloeg een homerun. Wij allemaal tegen de TV schreeuwen en aan mij hoor je natuurlijk dat ik geen Amerikaan ben. Vraagt een man naast me ineens “where you from?”.
Ik vertellen dat ik Nederlander ben en hoe het komt dat ik een O’s fan ben. Heel verhaal, we drinken wat biertjes erg gezellig en hij vraagt ineens of ik Win Remmerswaal ken….. Ja, die ken ik natuurlijk, sterker nog ik heb hem in de jeugd nog wel met Wassenaar tegen VUC zien spelen, en dat het zo jammer was dat hij het maar 2 jaar bij de Sox heeft volgehouden.
Zegt hij, zijn naam is Ed Kenney (de toenmalige director baseball administration for the Orioles) ik ben degene die er voor gezorgd heeft dat hij terug naar Nederland kon gaan. Oeps, vertel: Win had arm problemen en moest terug naar AA Bristol aangezien het niet meer ging in Boston. Alleen hij kwam maar niet.
Loopt Kenney, die daar de business manager is, op een middag een bar in en de barkeeper zegt tegen hem of hij weet dat één van zijn spelers hier al vier dagen zit. Kenney zegt dat hij geen spelers mist maar de barkeeper wijst op Remmerswaal, hij daar en Remmerswaal was terecht.
De volgende middag komt Winneke eindelijk binnen en Ed zegt dat hij Boston moet bellen, duurde 2 minuten en hij was met onmiddellijke ingang released, hij kon gaan. Volgens Kenney leek Remmerswaal er totaal niet mee te zitten.
Hij vertelde nog dat Win zijn grootste probleem was dat hij niet met de druk kon omgaan en daardoor een drankprobleem en waarschijnlijk nog wat meer had ontwikkeld. Gezien zijn latere problemen kan ik me er iets bij voorstellen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten